در این مقاله اثر انحنای مقاطعی از اعضای سازه ای را، بر رفتار قاب های ساختمانی دو بعدی مطالعه و ارزیابی شده است. قابهای مورد مطالعه از نوع بتن مسلح با شکل پذیری زیاد و متوسط و در دو منطقه با خطر نسبی خیلی زیاد و متوسط و بر روی خاک نوع 2 و خاک نوع 3 انتخاب شده اند. تعداد قابها شانزده و تعداد طبقات پنج، هشت، دوازده و پانزده است. مقاطع اصلی آن دسته از اعضا که استعداد تشکیل مفاصل پلاستیک در آنها هست، در مراحل مختلف رفتاری شامل حد ترک خوردگی، حد جاری شدن و حد نهایی انتخاب و مطالعه شده اند. مدل سازی قابها بر مبنای رفتار غیر خطی هندسی و مصالح استوار بوده و برای تحلیل غیر خطی از نرم افزار IDARC استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که رابطه بین مجموع انحنا کلیه مقاطع و تغییر مکان تراز بام به صورت خطی بوده که با ارایه تعریفی برای شکل پذیری انحنایی قاب، می توان قاب را به صورت سیستم یک درجه آزاد مدل کرد و بین شکل پذیری انحنایی و شکل پذیری تغییر مکانی سیستم رابطه ای به دست آورد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد، لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در طراحی سازه های متکی بر سیستم جداساز لرزه ای، انتظار می رود که جداساز به تنهایی وارد ناحیه غیرخطی شده و روسازه رفتار الاستیک خطی از خود نشان دهد. اما با توجه به این که تحت شرایط خاص امکان ورود روسازه به حوزه ی رفتار غیرخطی وجود دارد، در این مطالعه به بررسی دقیقتر رفتار غیرخطی این گونه سازه ها پرداخته شده است. در بخش اول مقاله به منظور بررسی تأثیر میزان غیرخطی شدن روسازه و اثر تغییر دیگر پارامترهای سیستم بر پاسخ سازه، از مدل دو درجه آزادی با جداساز خطی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که با وارد شدن رفتار روسازه به محدوده ی غیرخطی، میزان شکل پذیری تقاضا به شدت با افزایش همراه خواهد بود. در بخش دوم برای لحاظ کردن اثر مودهای بالاتر به کمک مدل چند درجه آزادی و سیستم جداساز با فرم رفتار دوخطی، اثرات تغییر پارامترهای سیستم مورد کنکاش قرار گرفته است. نتایج بدست آمده در این قسمت نیز مؤید افزایش پاسخ سازه برای روسازه با مقاومت پایین است. در نهایت با توجه به افزایش شدید پاسخ سازه در صورت استفاده از ظرفیت روسازه، راهکاری با هدف طرح بهینه ی همزمان روسازه و سیستم جداساز ارایه شده است. این راهکار از تلفیق تئوری شکل پذیری یکنواخت و الگوریتم فراابتکاری کلونی زنبور عسل مصنوعی استفاده می کند. بدین ترتیب می توان با استفاده از ظرفیت شکل پذیری روسازه و جداساز، علاوه بر دستیابی به روسازه سبکتر، به میزان شکل پذیری مطلوب در جداساز نیز دست یافت.

ورق های فولاد کم کربن استفاده زیادی در صنایع بخصوص صنایع اتومبیل سازی دارند. بهمین دلیل نیاز است تا شکل پذیری این ورق ها مورد مطالعه قرار گیرد. دیاگرام های حد شکل پذیری یکی از تکنیک های قوی در اندازه گیری شکل پذیری ورق هاست. در این تحقیق، منحنی های حد شکل پذیری در سه نمونه از فولادها یعنی ST12, ST14 و فولادهای IF بصورت تجربی و با استفاده از روش پانچ و گشش و با ابزار تهیه شده اندازه گیری و رسم شده اند. شکل پذیری حاصل از منحنی های (FLD) با مشخصه های خواص مکانیکی (n , r) ورق ها و همچنین با پارامترهای شکل دهی چون نوع پانچ، قطر پانچ، اصطکاک بین پانچ و ورق ارتباط داده شده است.نتایج نشان می دهد که کرنش های شکل پذیری در فولاد های IF و ST14 زیادتر از فولاد ST12 بوده و مقادیر بالاتری از n´r و همچنین ضخامت بیشتر ورق باعث افزایش کرنش های شکل پذیری ورق ها می شود.جهت ورق ها نیز در میزان کرنش های حدی موثر بوده و بطور مثال کرنش های حد شکل پذیری در زاویه 45 درجه نسبت به جهت نورد کمتر از کرنش های مشابه در جهات صفر و 90 درجه در ناحیه راست منحنی ها می باشد.

در این مقاله، مفهوم سازگاری بین دو زیر مجموعه فازی روی Q، مجموعه حالتهای یک اتوماتای فازی عمومی max-min و مفهوم تعدی در یک اتوماتای فازی عمومی max-min تعریف می شوند. با استفاده از این مفاهیم، یک ساختار یکنواخت روی Q و یک توپولوژی روی آن می سازیم. سپس مفهوم، نیم یکنواختی روی یک مجموعه ناتهی X تعریف و با استفاده از این مفهوم، یک ساختار نیم یکنواخت روی Q و یک ساختار نیم یکنواخت روی Σ*، مجموعه از همه حروف متناهی روی Σ، مجموعه الفبای ورودی از یک اتوماتای فازی عمومی می سازیم. علاوه بر این، با استفاده از این ساختارهای نیم یکنواخت، دو توپولوژی روی Q و Σ* ساخته شده است.

در این تحقیق تلاش شده است ضریب کاهش شکل پذیری قاب های ساختمانی ساده توام با مهاربندهای به شکل 8 معمولی و ویژه، مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، حداکثر ارتفاع مجاز قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 می تواند از مقدار مورد نظر آئین نامه ASCE7 (7/10 متر) بیشتر در نظر گرفته شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که ارتفاع قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 می تواند تا شش طبقه (حدودا 20 متر) افزایش یابد. به لحاظ میزان مصالح مصرفی، قاب های مهاربندی شده ویژه با مهاربندهای به شکل 8 نسبت به قاب های مهاربندی شده معمولی با مهاربندهای به شکل 8 بترتیب برای قاب های از یک تا شانزده طبقه، صفر الی 30 درصد مقرون به صرفه تر است. مطابق نتایج این تحقیق، ضریب رفتار پیشنهاد شده در پیش نویس ویرایش چهارم استاندارد 2800 ایران (R=5. 5) برای قاب های مهاربندی شده همگرای ویژه منطقی تر از ضریب رفتار پیش بینی شده در آئین نامه ASCE7 (R=6) می باشد. متاسفانه در قاب های مهاربندی شده ویژه با مهاربندهای به شکل 8 در قاب های حدودا بالای دوازده طبقه شکل پذیری مورد نیاز تامین نمی شود. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق برای قاب های بالای دوازده طبقه باید از ضریب رفتار کمتری استفاده شود. همچنین در قاب های بالای دوازده طبقه سازه عموما تغییرمکان هدف را تجربه نمی نماید و قبل از رسیدن به آن به حالت مکانیزم رسیده و فرو می ریزد و این مسئله نشان دهنده لزوم تجدید نظر در ارائه ضریب رفتار قاب های بالای دوازده طبقه از این نوع قاب های ساختمانی را تائید می نماید.